ยินดีตอนรับสู่ เว็บนี้

เธอคงไม่มีวันกลับมา

จึงปล่อยฉันให้อ่อนล้าอยู่ตรงนี้

เจ็บปวดกับน้ำตาที่มี

ให้ฉันพร่ำเพ้อทุกนาทีโดยไม่เหลือใคร

แต่อยากให้เธอรู้นะคนดี

ว่าฉันคนนี้ยังคงรักเธอมากแค่ไหน

แม้ในวินาทีนี้ที่เธอคิดถึงใคร

แต่หนึ่งลมหายใจยังมีอยู่ต่อไปเพื่อคิดถึงเธอ

ไม่เข้าใจ ว่า มาก่อน ต้องเจ็บก่อน
ใครสั่งสอน ให้มึ ง เข้าใจแบบนี้
รู้นิ่ ว่าอันไหนชั่ ว อันไหนดี
ข่มใจมั่งซิ่ อย่าเสือ กปล่อยตามสันด าน
ตอนแรก บอกรัก อย่างงั๊นอย่างงี็
เด๋วนี้ดิ่ บอกที่คบ เพราะสงสาร
ไม่อยากเลิก เพราะเสียดายเวลาที่เนิ่นนาน
มึ งรำคาญ มากกว่า คิดถึง กุอึ้งเลย
ถามตอนนี้ จริงๆ กับความรู้สึก
มึ ง บอกลึกๆข้างใน แล้วเฉยๆ
เริ่มจากร้อย ลดลงบ่อย จนไม่เหลือเลย
ก็เหมือนเคย เบื่อก็เลิก หน่ายก็พอ